Przejdź do zawartości

Metro w Oslo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metro w Oslo
metro
Logotyp
Logo metra
Ilustracja
MX3000 na linii Østensjø
Państwo

 Norwegia

Lokalizacja

Oslo, Bærum

Operator

Sporveien T-banen

Liczba linii

5

Lata funkcjonowania

od 1966

Dzienna
liczba pasażerów

200 000 (2021)

Roczna
liczba pasażerów

74,000,000 (2021)[1]

Infrastruktura
Schemat sieci
Schemat linii (aktualny)
Długość sieci

85 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

trzecia szyna = 750V

Liczba stacji

101

Tabor
Liczba pojazdów

115 MX3000

Strona internetowa

Metro w Oslo (norw. T-banen i Oslo) – system kolei podziemnej w stolicy Norwegii (przy czym większość stacji poza centrum miasta znajduje się na powierzchni ziemi). Operatorem metra jest Sporveien T-banen. Po Sztokholmie, Helsinkach i Petersburgu jest jednym z najdalej na północ wysuniętych systemów metra na świecie. Sieć metra złożona jest z 5 linii o łącznej długości 85 km i 101 stacji (z czego 17 jest pod ziemią). Wszystkie linie łączą się we Wspólnym Tunelu (Fellestunnelen) w centrum. W 2015 roku metro przewiozło ponad 94 miliony pasażerów[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dzieje metra w Oslo sięgają roku 1854, kiedy to otwarto najstarszą linię kolejową w Norwegii Hovedbanen, do miasta Eidsvoll przez dolinę Groruddalen. W 1872 roku otwarto linię Drammenbanen przechodzącą przez zachodnie Oslo, a w 1879 roku linię Østfoldbanen przecinającą dzielnicę Nordstrand, oferując ograniczone usługi kolejowe do tych części miasta[3]. W roku 1898 otwarto podmiejską linię tramwajową Holmenkollbanen, która połączyła stacje Majorstuen z Holmenkollen[4]. W roku 1916 trasa linii została wydłużona do Tryvann, z czego ostatni fragment od Frognerseteren jest wykorzystywany tylko przez pociągi towarowe[5].

Pierwsza część szybkiego transportu miejskiego została uruchomiona w 1912 roku linia Ekeberg. Mając ten sam rozstaw szyn co trasa Holmenkollen, miała łączyć się z nią przez tunel tramwajowy biegnący pod miastem, jednak z powodów finansowych pomysł zarzucono[6]. Metro oficjalnie otwarto 22 maja 1966 roku, kiedy otwarto fragment Wspólnego Tunelu między stacjami Brynseng i Jernbanetorget. W październiku otwarto fragment linii Grorud (linia 4 i 5) do stacji o tej samej nazwie. Linia Østensjø została połączona z systemem metra rok później, kiedy to wydłużono ją do stacji Skullerud[7].

Linia Stacje końcowe Linie Stacje
1 FrogneseterenHelsfyr (↔ Bergkrystallen) Linia Holmenkollen, Linia Lambertseter 35
2 ØsteråsEllingsrudåsen Linia Røa, Linia Furuset 26
3 KolsåsMortensrud Linia Kolsås, Linia Østensjø 34
4 VestliBergkrystallen Linia Grorud, Linia Løren, T-Baneringen, Linia Lambertseter 37
5 SognsvannVestli Linia Sognsvanns, T-Baneringen, Linia Grorud 43

Metro działa we wszystkich 15 gminach Oslo, a także ma połączenie z pobliską gminą Bærum. Wszystkie pięć linii przechodzi przez Wspólny Tunel w centrum miasta. Fragment linii 4 i 5 pełni rolę kolei obwodowej w śródmieściu. Pociągi jeżdżą zazwyczaj pomiędzy 5 rano (6 rano w weekendy), a 1 w nocy[8].

Stacje

[edytuj | edytuj kod]

Linia 1

[edytuj | edytuj kod]
Linia 1: Frognerseteren – Stortinget – Helsfyr (– Bergkrystallen)

FrognerseterenVoksenåsenLillevannSkogenVoksenliaHolmenkollenBesserudMidtstuenSkådalenVettakollenGulleråsenGråkammenSlemdalRisGaustadVinderenSteinerudFrøenMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyr • (BrynsengHøyenhallManglerudRyenBrattlikollenKarlsrudLambertseterMunkeliaBergkrystallen)


Linia 2

[edytuj | edytuj kod]
Linia 2: Østerås – Stortinget – Ellingsrudåsen

ØsteråsLijordetEiksmarkaEkraveienRøaHovseterHolmenMakrellbekkenSmestadBorgenMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyrBrynsengHellerudTveitaHaugerudTrosterudLindebergFurusetEllingsrudåsen


Linia 3

[edytuj | edytuj kod]
Linia 3: Kolsås – Stortinget – Mortensrud

KolsåsHaugerGjettumVallerAvløsHaslumGjønnesBekkestuaRingstabekkJarBjørnslettaÅsjordetUllernåsenMontebelloSmestadBorgenMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyrBrynsengHellerudGodliaSkøyenåsenOppsalUlsrudBølerBogerudSkullerudMortensrud


Linia 4

[edytuj | edytuj kod]
Linia 4: Vestli – Storo – Stortinget – Bergkrystallen

VestliStovnerRommenRomsåsGrorudAmmerudKalbakkenRødtvetVeitvetLinderudVollebekkRisløkkaØkernLørenSinsenStoroNydalenUllevål stadionForskningsparkenBlindernMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyrBrynsengHøyenhallManglerudRyenBrattlikollenKarlsrudLambertseterMunkeliaBergkrystallen


Linia 5

[edytuj | edytuj kod]
Linia 5: Sognsvann – Stortinget – Storo – Stortinget – Vestli

SognsvannKringsjåHolsteinØsthornTåsenBergUllevål stadionForskningsparkenBlindernMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenCarl Berners plassSinsenStoroNydalen • Ullevål stadion • Forskningsparken • Blindern • Majorstuen • NationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyen • Carl Berners plass • HasleØkernRisløkkaVollebekkLinderudVeitvetRødtvetKalbakkenAmmerudGrorudRomsåsRommenStovnerVestli


Mapa linii metra i linii tramwajowych oraz głównych linii kolejowych w Oslo

Metro w Oslo obsługuje 115 pojazdów typu MX3000. Pojazdy te zostały zamówione w 2003 roku, w 2006 roku dostarczono 83 wagony. W 2010 roku zamówiono kolejne 32 sztuki, które dostarczono dwa lata później[9].

Zajezdnie

[edytuj | edytuj kod]

Metro w Oslo ma cztery zajezdnie (Vognhall):

  • Avløs, otwarta w roku 1925,
  • Etterstad,
  • Majorstuen, otwarta w roku 1894,
  • Ryen, otwarta w roku 1964.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Olav Juven: Tidenes passasjervekst på T-banen i Oslo. [dostęp 2023-05-08]. (norw.).
  2. 2015 – 41 000 flere reiser hver dag. Ruter, 2016-02-17. (norw.).
  3. Bjerke i Holom 2004 ↓, s. 9.
  4. Aspenberg 1994 ↓, s. 8.
  5. Aspenberg 1994 ↓, s. 14.
  6. Aspenberg 1994 ↓, s. 29.
  7. Aspenberg 1994 ↓, s. 29–30.
  8. Rutetabell for T-banen. Ruter, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)]. (norw.).
  9. Oslo orders more metro cars. railwaygazette, 2010-12-22. [dostęp 2017-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-10)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]